Hieronder een bloemlezing van reacties uit onder andere het Financieele Dagblad, Management & Consulting en diverse recensies van bijvoorbeeld Harry Starren, Theo Camps en Willem Blanken
Sanne Kloosterboer in het Financieele Dagblad:
Lachwekkend is de scène in het boek waarmee met een ‘praatstok’ middels een Afrikaanse vorm van vergadering die kgotla heet, gepoogd wordt democratisch besluiten te nemen in het bedrijf. Van der Velde heeft bewust voor de overdrijving gekozen. Toch wil hij er iets mee zeggen: in een bedrijf met eigenwijze professionals is het noodzakelijk iedereen bij de besluiten te betrekken. Zelfs KLM heeft met de kgotlamethode gewerkt. Van der Velde: ‘Je moet veel praten, maar niet oeverloos. En aan het einde neemt de stamoudste een besluit.’
Dick van Ginkel in Management & Consulting:
Lijntjes cocaïne, vreemdgaan, geestverruimende onderhandelingen en nog veel meer passeren de revue in Woeltand. Deze verse debuutroman van Bas van der Velde gaat over de binnenkant van de advieswereld.
Martijn Lofvers in Supply Chain Magazine:
In een hilarische scene in het boek bouwt het managementteam van een bedrijf onder half toezicht van Brandsma een toren. Hoe zinvol is zo’n teamactiviteit eigenlijk voor een adviestraject?
Op Bol.com staan inmiddels 7 reviews met een gemiddelde waardering van een 4,6. Zo trekt iemand de parallel met de Eetclub van Saskia Noort, vragen diverse mensen zich af wat fictie is en wat werkelijkheid en ziet iemand herkenning vanuit zijn militaire achtergrond. Veel mensen geven aan Woeltand in één ruk uit te lezen en één iemand vergat bijna uit de trein naar huis te stappen. Kijk hier voor de inhoud van de reviews op Bol.com.
Harry Starren – leiderschapsspecialist, activist en toezichthouder
Van 1996 – 2012 Directeur van De Baak, centrum van VNO NCW voor leiderschapsontwikkeling. Daarna dagvoorzitter, bestuurder, toezichthouder en auteur:
Maarten ‘t Hart heeft ooit gezegd dat een auteur in fictie meer feiten kwijt kan dan in non-fictie. In dit boek wordt de waarheid gelogen die doorgaans aan het zicht onttrokken blijft. Wie wil weten hoe het in het echte even van professionals toegaat leze dit boek. Ik heb er, soms met het schaamrood op mijn kaken, van genoten.
Theo Camps – hoogleraar bij TIAS School for Business & Society, toezichthouder
Voormalig bestuursvoorzitter van Berenschot (2003 – 2017) en Rijnconsult (1985 – 2000):
Bas kijkt met relativerende afstand naar het besturen van een adviesorganisatie terwijl zijn passie voor de uitoefening van het vak onverminderd doorklinkt.
W.J. Blanken: Verplichte kost voor alle professionals – Recensie op Managementboek.nl
Vlot geschreven, leuk verhaal. Een aanrader voor iedereen die van zichzelf vindt dat hij of zij een professional is. Maar pas op: het romantische en vrijgevochten (zelf)beeld van de professional wordt wel op de hak genomen. Op een manier die leidt tot bescheidenheid, soms zelfs schaamte.
Zeker door de hoofdpersoon, een bureaudirecteur die bezig is om zijn bedrijf te redden van de ondergang. De gedachte dat je professionals vooral alle vrijheid moet laten – en dan komt alles vanzelf goed – bleek toch niet helemaal te werken. Maar vooral ook in de beschrijving van de bedrijfscultuur. De dogma’s en professionele overtuigingen binnen het bureau staan een nuchtere kijk op een gezonde bedrijfsvoering in de weg (herkenbaar, I’ve been there). Volgens de schrijver is alles fictie, maar het is wel duidelijk wanneer niet de hoofdpersoon maar de schrijver aan het woord is.
Konden maar meer organisatieadviseurs zo goed schrijven als Van der Velde. Dat zou een uitkomst zijn voor veel organisaties die worstelen met veranderingen. Of is het ook een kwestie van durven?
J. Prins meldt op hetzelfde medium het volgende:
Het boek is vernoemd naar een eekhoorntje uit de Noorse mythologie wiens rol het zaaien is van onophoudelijke twist tussen de draak, die de wortels van de boom wil aanvreten en de adelaar die boven in de boom zit als symbool van het licht.
Vanuit het motto dat de lessen in de meeste management boeken niet gebaseerd zijn op gedegen onderzoek maar op anekdotische ervaringen besloot de auteur dan maar een roman te schrijven. En zijn leiderschaplessen te verpakken in een pakkend verhaal.
Het mooie is dat het boek makkelijk wegleest. Ook ik las het in één ruk uit. Nadeel is dat je leiderschapslessen er wat moeilijker uithaalt. Of misschien zijn die er wel helemaal niet. Natuurlijk doet de hoofdpersoon een hoop fout maar komt het op het einde toch nog goed. Een soort van dan. De auteur heeft vooral inspiratie gehaald uit zijn werk als organisatie adviseur. Dat zijn natuurlijk ook geen leiders. Misschien is dat de belangrijkste les: goede adviseurs zijn zelden goede leidinggevenden. Logisch want het vak van adviseur vergt hele andere talenten dan die van ondernemer en manager. Sterkte leiders dragen vooral hun eigen visie uit terwijl goede adviseurs opschrijven wat de klant wil lezen. Adviseurs zijn woeltanden lijkt de auteur ons duidelijk te willen maken. Deze heeft in ieder geval voor zijn klanten, wij lezers, een heel aardig boek geschreven, zeker voor professionals een aanrader